Wprowadzenie do systemu opieki zdrowotnej definicji chorób mózgu, koordynacja opieki nad pacjentami z chorobami mózgu oraz większe skoncentrowanie na profilaktyce, wczesnej diagnostyce i leczeniu chorób mózgu – to główne potrzeby polskiej neurologii i odpowiedź na rosnącą liczbę zachorowań na choroby mózgu. 22 lipca obchodzimy Światowy Dzień Mózgu, który stanowi doskonałą okazję, aby zwrócić uwagę na potrzeby chorych z chorobami mózgu i potrzebne rozwiązania, które poprawią sytuację chorych i ich bliskich.
W Europie z chorobami mózgu zmaga się ponad 165 mln ludzi. W Polsce to nawet 15 mln osób, a liczba zachorowań stale rośnie. Przyczyną jest najczęściej zaawansowany wiek pacjentów, tymczasem społeczeństwo, nie tylko w naszym kraju, coraz szybciej się starzeje. Oprócz starzejącego się społeczeństwa do zwiększenia zachorowalności na choroby mózgu przyczyniają się także zmiany cywilizacyjne – zaburzenia psychiczne i neurologiczne. - Udar mózgu, czy choroba Alzhaimera to choroby mózgu ściśle związane z wiekiem chorego, ale padaczka, stwardnienie rozsiane czy migrena dotykają coraz młodszych pacjentów – mówi prof. Konrad Rejdak, kierownik Katedry i Kliniki Neurologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.
Jak zatrzymać lawinę? – Brain Plan dla Polski. Strategia dla zdrowia mózgu
Postulaty Polskiego Towarzystwa Neurologicznego:
- Wpisanie chorób mózgu do priorytetów Polityki Zdrowotnej Państwa na najbliższe 20 lat.
- Wpisanie neurologii na listę specjalizacji priorytetowych (wobec kryzysu kadrowego, szczególnie w obrębie lecznictwa szpitalnego).
- Wyrównanie dostępu do procedur wysokospecjalistycznych w neurologii: a. wyrównanie dostępu do leczenia stwardnienia rozsianego w skali kraju; b. refundacja leczenia jedynej, jak dotąd, metody leczenia postaci pierwotnie postępującej stwardnienia rozsianego; c. objęcie refundacją w jak najszybszym trybie nowych terapii w neurologii i podtrzymanie refundacji obecnych w ramach programów lekowych; d. objęcie refundacją wszystkich sprawdzonych pod względem medycznym terapii chorób rzadkich w neurologii (w szczególności choroby Fabry’ego).
- Zmiana wyceny i sposobu rozliczania oraz uproszczenie systemu raportowania (tzw. SMPT) w programach lekowych.
- Zdjęcie ograniczenia czasowego dla hospitalizacji chorych (np. 3 dni dla padaczki, migreny, 8 dni dla udaru mózgu), co udrożni przepływ chorych i zmniejszy kolejki oczekujących.
- Stworzenie możliwości hospitalizacji jednodniowej dla chorych ze schorzeniami przewlekłymi, takimi jak choroba Alzheimera czy Parkinsona, których hospitalizacja niesie za sobą ryzyko przedłużenia i powikłań. Odpowiednia wycena takiej jednodniowej hospitalizacji, w ramach której można wykonać kompleksowe badania (MRI, EEG, psycholog, badania laboratoryjne etc.).
- Uporządkowanie sposobu kwalifikacji do zabiegów głębokiej stymulacji mózgu w neurologii w systemie kwalifikacji i prowadzenia pacjenta po zabiegu neurochirurgicznym przez wyspecjalizowane ośrodki neurologiczne (kwalifikacja – programowanie stymulatora –programowanie farmakoterapii).
- Wprowadzenie pilotażowo programów wielospecjalistycznej opieki koordynowanej w niektórych dziedzinach, takich jak stwardnienie rozsiane czy choroba Parkinsona (lub szerzej choroby neurozwyrodnieniowe).
- Zmiana systemu wyceny porad ambulatoryjnych w neurologii (obecnie za pierwszą wizytę neurolog nie otrzymuje rekompensaty finansowej) oraz zróżnicowanie systemu wyceny w zależności od referencyjności ośrodka leczącego.
- Rozwijanie dialogu na linii Ministerstwo Zdrowia – Narodowy Fundusz Zdrowia – Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji – Parlamentarne Zespoły związane z problematyką opieki zdrowotnej – organizacje pacjentów, a Polskie Towarzystwo Neurologiczne i jego sekcje (grupy eksperckie).